لازم است ابتدا در مورد تقسیم بندی نسل ها، توضیح کوتاهی بدهم. این تقسیم بندی به شناخت خصوصیات، شرایط محیطی و تاریخی و توانایی های هر نسل کمک می کند. به تبع آن در هر مقطع زمانی، نیازهایی که باید برآورده شوند، شناسایی می شوند. متولدین سالهای 1965 تا 1980 (حدودا 1344 تا 1359) نسل ایکس (Generation X)، متولدین سال های 1981 تا 1996 (حدودا 1360 تا 1375) نسل وای (Generation Y) یا (Millennials) و متولدین سال های 1997 تا اوایل 2010 (1376 تا اوایل دهه 1390) نسل زِد (Generation Z) می باشند. به عبارت دیگر، نسل X، دهه های 40 و 50، نسل Y، دهه های 60 و 70 و نسل Z، دهه های 80 به بعد هستند. البته به دلایل اجتماعی و تاریخی تفاوت های متولدین دهه ها در کشور ما، تفاوت های فاحشی با یکدیگر دارد. اما در سیستم جهانی، تقسیم بندی نسل ها به شکل گقته شده است.
در حال حاضر جمعیت کارمند و جویای کار (بطورکلی: نیروی کار) در جهان و ایران، نسل Y یا میلنیالز هستند. تجربیات مختلف کارفرمایان، میزان جمعیت بیکار، تناسب تحصیلات با حرفه و . . . نشان داد که خلائی اساسی میان مهارت های لازم برای موفقیت در تحصیل و حرفه و آنچه که در مدارس آموزش داده می شود، وجود دارد. یکی از علل تغییر تعریف سواد نیز همین نیازهای بوجود آمده در نسل های جوان و نوجوان است. در ایران بخصوص بسیار هستند کسانی که همچنان برای یافتن شغل، فاقد مهارتهای زبان و کامپیوتر و . . . هستند و بجای کسب این مهارت ها به سراغ ادامه تحصیل می روند. طوریکه در حال حاضر، به نظر من دانشجویی، شغل محسوب می شود، در حالیکه مدرک بدست آمده، تضمین کننده کار و موفقیت فرد نخواهد بود.
بنابراین لازم است در نسل فرزندان ما (نسل Z) که هنوز وارد مرحله دانشگاه و حرفه نشده اند، مهارتهای واقعا لازم برای موفقیت در قرن حاضر تقویت شود. مخاطب من در این کار نیز، متولدین نسل Z و در واقع فرزندان نسل X هستند. البته این تقسیم بندی ها دارای همپوشانی هایی با هم هستند ولی بطور کلی چنین است. نسل Z، یا متولدین دهه های 80 به بعد، در عصر اطلاعات و کامپیوتر و با حضور اینترنت و شبکه های اجتماعی در زندگی شان به دنیا آمده و بزرگ شده اند، اما لزوما دارای سواد و مهارت کامپیوتر و نحوه استفاده درست از آن نیستند.
در مقاله تعریف سواد از دیدگاه یونسکو درمورد تعاریف سواد صحبت کردیم و دیدیم که در تعریف شماره 2 این سازمان، باسواد کسی است که علاوه بر مهارت خواندن و نوشتن به زبان مادری، باید یک زبان دیگر و کامپیوتر را بداند. در مورد یادگیری زبان (انگلیسی) در کودکان مفصل در پست های قبلی صحبت کردیم.
در ادامه به یادگیری مهارت کامپیوتر خواهیم پرداخت.
